هومن فرشادفر نویسنده مقاله

تفاوت های فرهنگی و نقش آن در writing آیلتس

امروزه تفاوت های فرهنگی در همه ملت های دنیا امری اجتناب ناپذیر است. شاید با مسافرت به کشورهای غربی به این تفاوت ها برخورد ه باشید. تفاوت در نوع رانندگی، تفاوت در طرز قرارگرفتن در صف عابر بانک، تفاوت در واکنش نسبت به محرک های محیطی. این تفاوت ها امری بدیهی هستند اما با توجه با اینکه آزمون آیلتس یک امتحان برگرفته از فرهنگ انگلیسی می باشد و استاندارد آزمون و نمره دهی مبتنی بر یک سیستم بریتانیایی است با رعایت نکردن بعضی از این تفاوت های فرهنگی به خصوص در آزمون writing امتیازهای را از دست می دهیم در این مقاله تلاش میکنم بعضی از این تفاوت ها و تاثیرات آن را بر writing آیلتس بحث کنیم. امیدوارم مورد توجه دوستان عزیزم قرار بگیره.

فرهنگ عجول بودن در مقابل فرهنگ صبر

در فرهنگ ما عجله کردن در هر کاری موج میزند گویی همه ما برای رسیدن به یک مقصد نا معلوم در رقابت هستیم . در مورد آزمون آیلتس نیز همین مساله مصداق دارد. ما مدیریت زمان رو اینجوری ترجمه میکنیم سریع تمام کردن کارمان در حالیکه این یک اشتباه فاحش می باشد مدیریت زمان یعنی در زمان مشخص شده بالاترین بهره وری و راند مان کاری را داشته باشیم گاهی باید ۵ دقیقه قلم را زمین گذاشته و تنها فکر کنیم فرهنگ شتابزدگی در مدیریت بهینه زمانی هیچگونه جایی ندارد. برای نوشتن  essay در  writingآیلتس ما ۴۰ دقیقه وقت داریم .به جای اینکه بعد از خواندن ۳۰ ثانیه ای موضوع به نوشتن بپردازیم قدری صبور باشید ۵ دقیقه موضوع را به دقت بخوانید و تفکیک کنید. ایده ها یتان را منظم کنید از طوفان ذهنی استفاده کنید مقاله ای پیرامون این موضوع مبسوط در سایت سرزمین دانش موجود می باشد. آن را مطالعه فرمایید.

فرهنگ آزمون و خطا در مقابل فرهنگ پیشبینی و مطالعه

در فرهنگ ما آزمون و خطا امری بدیهی است من فکر میکنم این فرهنگ بیشتر از عجول بودن ما نشات می گیرد. در مقابل فرهنگ برگزارکنندگان  آزمون آیلتس که فرهنگ مطالعه راجع به مشکل و بررسی و پیشبینی همه جانبه می باشد. در رایتینگ آزمون آیلتس نیز این مساله برای ما مشکل ساز میشود. بسیاری از دوستان در جواب اینکه چرا شتابزده قلم را برمیدارید و می نویسید؟ میگویند ما در ابتدا به دلیل داشتن استرس و محدودیت زمان ایده ای به ذهن مان نمی رسد. آنها باور دارند تا زمانی که دست به قلم نشوند  ایده ای به ذهنشان نمیرسد . اول از همه اینکه باید استرس خود را مدیریت کرد، دوم آنکه با تلاش زیاد مدیریت صحیح زمان را تمرین کنند و آخر متدهای تولید ایده از جمله ابزارهای ذهنی مثل brainstorming  را مد نظر قرار دهند.

فرهنگ استنباط شخصی و پیش قضاوتی در مقابل تمرکز روی خواسته های شخص مقابل

بارها شده که جمله معروف “من فکر میکردم …” را از دوست، اقوام ،وحتی نزدیک ترین فرد به خودمون شنیدیم. “من فکر میکردم تو به ….احتیاج داری”. قضاوت های شتابزده در بسیاری از مواقع برای ما مشکل ساز بوده و هست. در آزمون آیلتس در بخش writing task 2″ ” در بسیاری از مواقع شاگردان من پس از اتمام آزمون منتظر نمره های عالی در بخش writing بودند اما متاسفانه…. بعد از بررسی های فراوان معلوم میشه که اون ها درکی صحیح از موضوع writing نداشته اند و قضاوت شتابزده در مورد موضوع داشته اند. مثلا فرض کنید موضوع writing این باشد که ” آیا بیماران صعب العلاج باید در کشور خودشان مورد مداوا قرار گیرند یا باید به کشور دیگری بروند”. ما میتوانیم با قضاوت عجولانه بیماران صعب العلاج را بیماران مبتلا به ایدز در نظربگیریم و کل writing را به این موضوع اختصاص دهیم و در پایان نتیجه بگیریم که چون احتمال درمان این بیماران در ایران وجود ندارد بهتر است که به خارج از کشور اعزام شوند در حالی که اصلا اسمی از بیماران مبتلا به ایدز در موضوع وجود ندارد همچنین در جایی از موضوع به کشور ایران اشاره نشده و صرفا استنباط شخصی ما از موضوع باعث به انحراف کشیده شدن بحث میشود پس حتما در ابتدای آزمون موضوع را آنطور که از ما خواسته شده نه آنطور که دوست داریم با موضوع مواجه شویم مورد بررسی قراردهیم.

فرهنگ یا همه یا هیچ در مقابل فرهنگ تعادل و انصاف

ما اکثرا با این جملات آشنا هستیم “همه آنهایی که ……فلان هستند”. یا اینکه “تمام ایرانی ها انسانهایی مهربان هستند” و” تمام اروپائیان انسان هایی سنگ دل هستند” .در جملات فوق اصلا هیچگونه تعادل و انصافی وجود ندارد. بهتر این بود که به جای استفاده از کلمات تمام ،همه واز این دست، کلماتی نظیر بعضی، گاهی و غیره استفاده میشد مثلا به جای اینکه بگوییم “تمام ایرانی ها انسان هایی مهربان هستند” بگوییم بعضی از ایرانی هایی که من با آنها آشنا هستم انسانهایی مهربان هستم و یا به جای گفتن همه ایرانی ها حداقل بگوییم همه ایرانی هایی که من با آنها برخورد داشتم. این مساله در آزمون آیلتس به شدت با استانداردهای آکادمیک دانشگاه کمبریج منافات دارد. پس این مساله رو حتما مدنظربگیرین.

فرهنگ صحبت راجع به چیزی که از ما درخواست نشده

بارها پیش اومده که کسی از ما پرسیده که” آیا حال شما خوب است؟” وما در جواب به جای اینکه بگوییم یک کلمه بله خوبم یا متاسفانه بد هستم میگوییم” چه حالی چه احوالی صدتا چک دست مردم دارم نزدیک یک میلیارد بدهکارم” و خلاصه تمام اطلاعاتی که نه از ما سوال شده و نه اصلا برای شخص سوال کننده مهم است! در آزمون آیلتس مخصوصا در بخش writing بسیار باید دقت کنیم و کاملا هوشیار باشیم که دقیقا چه آیتم هایی از ما خواسته شده و فقط و فقط آنها را توضیح و شرح دهیم.

فرهنگ سیاه و سفید در مقابل فرهنگ خاکستری

دوستان شاید برای شما پیش آمده باشد که کسی از شما راجع به یک رستوران نظر خواسته باشد و شما در جوابش بگین تمام غذاهای این رستوران فوق العاده بد یا خوب است در مقابل اگر این سوال را اگر از یک انگلیسی آکادمیک بپرسید در جواب بگوید فلان غذا را که من امتحان کردم به نظر من خوب نبود اما برخورد پرسنل با مشتریان فوق العاده خوب بود یعنی دیدن تمام جوانب و داشتن دیدی خاکستری در آزمون آیلتس مخصوصا در writing سعی کنید دو جنبه خوب و بد موضوع را عادلانه مورد بحث قراردهید ودرپایان خیلی منطقی نظرتان را در مورد آن موضوع بیان کنید.

[ratings]لطفا امتیاز بدهید.

منبع :http://www.ielts.org